Ο Αντώνης Λιβάνης ήταν πολύ σπουδαίος άντρας. Αγαπούσε την σύζυγό του και τα παιδιά του, με τρόπο ανεπανάληπτο και ήταν η πρώτη του έγνοια, καθώς τα χρόνια περνούσαν.

Ο Αντώνης Λιβάνης ήταν πολύ σπουδαίος πολιτικός. Οι αγώνες και η ευφυΐα του τον ανέδειξαν, η σεμνότητά και η αίσθηση ευθύνης του, όμως τον καθιέρωσαν. Η απαράμιλλη ευγένεια του, το μειλίχιο ύφος του, ο τρόπος που σε άκουγε και σου μιλούσε είναι για μένα αξεπέραστα χαρακτηριστικά του. Δίδαξε με τη στάση ζωής του την πολιτική συνέπεια και την πίστη στις προσωπικές και συλλογικές αποφάσεις. Δε μιλούσε ποτέ για τον εαυτό του και δεν έλεγε ποτέ περισσότερα από όσα έπρεπε. Μιλούσε για τον Ανδρέα με όρους απόλυτου σεβασμού και μεγάλης αγάπης, πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά άλλωστε;

Ο Αντώνης Λιβάνης ήταν πολύ σπουδαίος Έλληνας. Πρώτα και πάνω από όλα ήταν η πατρίδα. Μιλούσε για την Ελλάδα, με πάθος και αγωνία. Για να εξυπηρετήσει τα εθνικά συμφέροντα μιλούσε με τον οποιοδήποτε πολιτικό αντίπαλο ή φίλο. Ήταν σίγουρο το καλύτερο Νο 2 που πέρασε από πολιτικό κόμμα.

Σ’ ευχαριστώ κύριε Αντώνη.